[14] 'Et quando' inquis 'tibi proderit istud quod in exitu discis, aut in quam rem?' Poteram respondere: Epicurus quoque ait sapientem, si in Phalaridis tauro peruratur, exclamaturum, 'dulce est et ad me nihil pertinet'. Dad gracias a los dioses inmortales porque enseñáis crueldad a quien no puede aprenderla. [45] Nec est quare hoc inter nostra placita mireris: apud Epicurum duo bona sunt, ex quibus summum illud beatumque componitur, ut corpus sine dolore sit, animus sine perturbatione. qua ratione tanta magnitudo in legem et ordinem venerit? Itaque maior pars in vestimentis degitur. Nihil vero tam damnosum bonis moribus quam in aliquo spectaculo desidere; tunc enim per voluptatem facilius vitia subrepunt. Eundem locum habebit apud illum honesta res, sed tristis atque aspera, quem vir bonus pauper aut exul ac pallidus. Idem, ut dixi, in rebus iudicium est quod in hominibus: aeque laudabilis virtus est in corpore valido ac libero posita quam in morbido ac vincto. Seneca - Epistulae Morales - Epistula I Isabelle Buhre. [12] Mortalia minuuntur cadunt, deteruntur crescunt, exhauriuntur implentur; itaque illis in tam incerta sorte inaequalitas est: divinorum una natura est. [12] Ita tu non putas Regulum optasse ut ad Poenos perveniret? Potes queri, si here tantum; ideo adieci 'nobiscum'; mecum enim semper es. Cum libellis mihi plurimus sermo est. Te arbitrum addiximus. Quaeris unde sint lamentationes, unde immodici fletus? Si quando intervenerunt epistulae tuae, tecum esse mihi videor et sic afficior animo tamquam tibi non rescribam sed respondeam. Kaleidoskop des Lebens. [15] Virtutem materia non mutat: nec peiorem facit dura ac difficilis nec meliorem hilaris et laeta; necessest ergo par sit. Peter Kuhlmann, Die Philosophie der Stoa: Seneca, Epistulae morales â Lehrerband. Seneca, Epistulae morales: mit einer Auswahl aus den Dialogen: 7: Amazon.es: Leiters, Ursula, Lobe, Michael: Libros en idiomas extranjeros Quid ergo? inquis 'hoc bonum tibi optabis?' Hoc non in omnibus philosophis invenies: quorundam scripta clarum habentium nomen exanguia sunt. Multum adhuc restat operis multumque restabit, nec ulli nato post mille saecula praecludetur occasio aliquid adhuc adiciendi. [52] Hoc bonum quidni inter prima numerem tantoque maius putem quam illa secura et intemptata fortunae quanto rarius est hostem amissa manu vicisse quam armata? Brief beschreibt er einen Ausweg aus den Leiden der Menschen, wie Chr.) 6.56.7. Hae autem innumerabiles sunt: nos de causa generali quaerimus. Cuando uno derriba a su contrario, se le detiene para que otro le derribe a él. Mihi ista acquisita, mihi laborata sunt. Brief 7 Seneca - Epistulae Morales Ad Luciliu . [10] Bonum omne in easdem cadit leges: iuncta est privata et publica utilitas, tam mehercules quam inseparabile est laudandum petendumque. Fac ergo, mi Lucili, quod aequitatem tuam decet, desine beneficium fortunae male interpretari: abstulit, sed dedit. Lebe wohl! [cui in turba] Par esse non possum, plus habent gratiae: est tanti ab omnibus vinci, dum a me fortuna vincatur. Por la mañana se expone a los hombres a los leones y a los osos; a mediodía se presentan a los espectadores los que han dado muerte a fieras de estas, y se les hace combatir entre sí. Vale. Raadgevingen uit de Epistulae Morales, selectie, vertaling, inleiding & annotatie Mathieu de Bakker, 2015. post me mori debet, sed ante me potest'. Use features like bookmarks, note taking and highlighting while reading Letters from a Stoic: Epistulae Morales Ad Lucilium (Classics). Ulixes ad Ithacae suae saxa sic properat quemadmodum Agamemnon ad Mycenarum nobiles muros; nemo enim patriam quia magna est amat, sed quia sua. [28] Quare non est ullum bonum altero maius? ¿Y por qué no han de preferirlo? Lucius Annaeus Seneca Epistulae morales ad Lucilium Briefe an Lucilius über Ethik Teil 1 Aus dem Lateinischen übersetzt von Heinz Gunermann, Franz Loretto und Rainer Rauthe Herausgegeben, kommentiert und mit einem Nachwort versehen Nihil, quantum ad ipsas virtutes: plurimum inter illa in quibus virtus utraque ostenditur; in altero enim naturalis est animi remissio ac laxitas, in altero contra naturam dolor. Vetas me caelo interesse, id est iubes me vivere capite demisso? [3] Nunc ad illud revertor quod suadere tibi coeperam, ut otium tuum ignotum sit. [40] 'Non est' inquit 'dubium quin felicior pax sit numquam lacessita quam multo reparata sanguine. [8] Sed etiam si omnia a veteribus inventa sunt, hoc semper novum erit, usus et inventorum ab aliis scientia ac dispositio. Inique enim se natura gessit et talem animum male collocavit; aut fortasse voluit hoc ipsum nobis ostendere, posse ingenium fortissimum ac beatissimum sub qualibet cute latere. Velut sacramento rogatus hoc quod vivit stipendium putat; et ita formatus est ut illi nec amor vitae nec odium sit, patiturque mortalia quamvis sciat ampliora superesse. Others include letters on "the influence of the masses" and "how to deal with one's slaves". Arbeitszeit: 45 min, NRW, Q1, Seneca, Seneca, Briefe, Seneca, Epistulae morales ad Lucilium, Seneca Reisen, Unterrichtsbesuch, Unterrichtsentwurf Lehrprobe Unterrichtsbesuch zu Senecas Brief über das Reisen (Paragraphen 4&5). Illius animum induo qui quaerit ubi se experiatur, ubi virtutem suam ostendat. Consilia enim rebus aptantur; res nostrae feruntur, immo volvuntur; ergo consilium nasci sub diem debet. Ad Lucilium Epistulae Morales, volume 1-3. [17] Honestum omne securum est, tranquillum est: si recusat aliquid, si complorat, si malum iudicat, perturbationem recepit et in magna discordia volutatur; hinc enim species recti vocat, illinc suspicio mali retrahit. [1] Consilio tuo accedo: absconde te in otio, sed et ipsum otium absconde. Non potest ferre sententiam nisi in rem praesentem perductus est; nec futuri providus est nec praeteriti memor; quid sit consequens nescit. Suspiciendi tamen sunt et ritu deorum colendi. (Epistulae Morales ad Lucilium) Lucius Annaeus Seneca (Seneca The Younger) ... Letter 7. Epistulae Morales von Seneca beim ZVAB.com - ISBN 10: 314010751X - ISBN 13: 9783140107518 - Schoeningh Verlag Im - 1987 - Softcover ratio scilicet faciens, id est deus; ista enim quaecumque rettulistis non sunt multae et singulae causae, sed ex una pendent, ex ea quae facit. [47] Dabo apud Epicurum tibi etiam nunc simillimam huic nostrae divisionem bonorum. aprovéchalas para mejorar tus bienes interiores. | 16. L. ANNAEUS SENECA EPISTULAE MORALES AD LUCILIUM LIBER SEXTUS LIII. quod invitavit artificem, quod ille secutus fecit: vel pecunia est haec, si venditurus fabricavit, vel gloria, si laboravit in nomen, vel religio, si donum templo paravit. Lateinische Übungstexte zu Senecas Briefen mit einer deutschen Übersetzung und Anmerkungen. Quotiens processeris, in ipso transitu aliqua quae renovent cupiditates tuas tibi occurrent. Quam tamen mihi ex illis mulierculis dabis vix retractis a rogo, vix a cadavere revulsis, cui lacrimae in totum mensem duraverint? Aes prima statuae causa est; numquam enim facta esset, nisi fuisset id ex quo funderetur ducereturve. Itaque et de hoc quod quaeris, quasi colloquar tecum, quale sit una scrutabimur. Quosdam itaque mihi videtur in hoc tales natura generare, ut approbet virtutem omni loco nasci. Non potest dici hoc non esse par maximis bonum quod beatae vitae clausulam imposuit, cui Epicurus extrema voce gratias egit. Haec aetas optime facit ad haec studia: iam despumavit, iam vitia primo fervore adulescentiae indomita lassavit; non multum superest ut exstinguat. Plus negotii habes quam existimas: triplex causa est. Quidni ego feliciorem putem Mucium, quod sic tractavit ignem quasi illam manum tractatori praestitisset? Ille Tarentum se abdidit, ille Neapoli inclusus est, ille multis annis non transit domus suae limen: convocat turbam quisquis otio suo aliquam fabulam imposuit. Malo illa, cum discesseris, dicas: 'ego istum beatum hominem putabam et eruditum, erexeram aures: destitutus sum, nihil vidi, nihil audivi quod concupiscerem, ad quod reverterer'. Große Auswahl an âªepistulae morales - epistulae morales . [10] Si habemus alios amicos, male de iis et meremur et existimamus, qui parum valent in unius elati solacium; si non habemus, maiorem iniuriam ipsi nobis fecimus quam a fortuna accepimus: illa unum abstulit, nos quemcumque non fecimus. [4] Distingue, mi Lucili, ista, et intelleges esse in iis aliquid optandum. Ita non incommoda optabilia sunt, sed virtus qua perferuntur incommoda. 'Quid te' inquis 'delectat tempus inter ista conterere, quae tibi nullum affectum eripiunt, nullam cupiditatem abigunt?' Si hoc sentis, si hoc loqueris, aliquid profectum est: malo ignoscas otio meo quam invideas. Una inducitur humanis virtutibus regula; una enim est ratio recta simplexque. [2] Nec ad omnem rem publicam mittimus nec semper nec sine ullo fine; praeterea, cum sapienti rem publicam ipso dignam dedimus, id est mundum, non est extra rem publicam etiam si recesserit, immo fortasse relicto uno angulo in maiora atque ampliora transit et caelo impositus intellegit, cum sellam aut tribunal ascenderet, quam humili loco sederit. Lateiner: Registriert: 31.01.2011, 15:40 Beiträge: 15 Hallo! [16] Cogitemus ergo, Lucili carissime, cito nos eo perventuros quo illum pervenisse maeremus; et fortasse, si modo vera sapientium fama est recipitque nos locus aliquis, quem putamus perisse praemissus est. Non enim ullo honestamento eget: ipsa magnum sui decus est et corpus suum consecrat. ¿Por qué va aquél con tanta timidez ante la espada? Non refugis autem nec ulla te subtilitas abigit: non est elegantiae tuae tantum magna sectari, sicut illud probo, quod omnia ad aliquem profectum redigis et tunc tantum offenderis ubi summa subtilitate nihil agitur. [12] Sed nos nunc primam et generalem quaerimus causam. [11] Satorum vero animaliumque virtutes, cum mortales sint, fragiles quoque caducaeque sunt et incertae; exsiliunt residuntque et ideo non eodem pretio aestimantur. Fortasse una in promptu sit et maxime appareat, patientia; ceterum illic est fortitudo, cuius patientia et perpessio et tolerantia rami sunt; illic est prudentia, sine qua nullum initur consilium, quae suadet quod effugere non possis quam fortissime ferre; illic est constantia, quae deici loco non potest et propositum nulla vi extorquente dimittit; illic est individuus ille comitatus virtutum. [29] Quod si par omnium virtutum natura est, tria genera bonorum in aequo sunt. Brevem illi apud te memoriam promittis, si cum dolore mansura est: iam istam frontem ad risum quaelibet fortuita res transferet. WITH AN ENGLISH TRANSLATION BY RICHARD M. GUMMERE, P H. D. OF HAVERFORD COLLEGE. Quam venerationem praeceptoribus meis debeo, eandem illis praeceptoribus generis humani, a quibus tanti boni initia fluxerunt. Senecas Epistulae Morales, 7. bog oversat af Kell Commerau Madsen og Hans Gregersen Seneca 63 1 Det gør mig ondt, at din ven Flaccus er gået bort, men jeg vil ikke have, at du sørger mere, end rimeligt er. Aeque esse fortis potest qui pro vallo securus excubuit nullis hostibus castra temptantibus et qui succisis poplitibus in genua se excepit nec arma dimisit: 'macte virtute esto' sanguinulentis et ex acie redeuntibus dicitur. [6] Hoc idem virtus tibi ipsa praestabit, ut illam admireris et tamen speres. Cum magna pars consilii sit in tempore, necesse est evenire ut de quibusdam rebus tunc ad te perferatur sententia mea cum iam contraria potior est. Utrum tandem illi dicturus es 'vellem quae velles' et 'moleste fero' an 'feliciter quod agis'? In Itaque qui honeste aliquid facturus est, quidquid opponitur, id etiam si incommodum putat, malum non putet, velit, libens faciat. aut finis aut transitus. De los últimos años de su vida, dedicado ya a la vida privada, se datan: De vita beata, De otio, De tranquillitate animi, De beneficiis, Naturales quaestiones y Ad Lucilium epistulae morales. hoc enim nisi qui potest et optare, non potest facere. Non, puto, magis amares virum bonum locupletem quam pauperem, nec robustum et lacertosum quam gracilem et languidi corporis; ergo ne rem quidem magis appetes aut amabis hilarem ac pacatam quam distractam et operosam. [27] Quorsus haec pertinent? [2] In locum stili sermo successit, ex quo eam partem ad te perferam quae in lite est. ¿quién te obliga a presenciar un espectáculo en que se grita: «Hiere, quema, mata? [37] Duo illa bona superiora diversa sunt: prima enim secundum naturam sunt, gaudere liberorum pietate, patriae incolumitate; secunda contra naturam sunt, fortiter obstare tormentis et sitim perpeti morbo urente praecordia. [15] Attalus Stoicus dicere solebat, 'malo me fortuna in castris suis quam in deliciis habeat. Fer ergo iudex sententiam et pronuntia quis tibi videatur verisimillimum dicere, non quis verissimum dicat; id enim tam supra nos est quam ipsa veritas. Quidquid debebam nolle, non possum. Ad Lucilium epistulae morales. Hoc te facturum Stoicorum etiam si non praecepto, at exemplo licet scias; sed ex praecepto quoque facies: et tibi et cui voles approbaris. Quid autem loqueris? [5] Nam, ut dicere solebat Attalus noster, 'sic amicorum defunctorum memoria iucunda est quomodo poma quaedam sunt suaviter aspera, quomodo in vino nimis veteri ipsa nos amaritudo delectat; cum vero intervenit spatium, omne quod angebat exstinguitur et pura ad nos voluptas venit'. Deus ista temperat quae circumfusa rectorem sequuntur et ducem. [5] Optimum itaque est non iactare otium suum; iactandi autem genus est nimis latere et a conspectu hominum secedere. Occidor, sed fortiter: bene est.' [7] Un solo ejemplo de lujuria o de avaricia hace mucho daño; un hombre delicado con quien comamos ordinariamente, puede hacernos caer en la molicie y enervarnos poco a poco; un vecino rico irrita nuestra codicia, y un compañero malvado comunica su veneno al espíritu cándido y sencillo: ¿qué crees que sucede a aquel a quien la multitud se empeña en pervertir? Idem de bonis dico: omnia naturae assentiuntur. Ratio rationi par est, sicut rectum recto; ergo et virtus virtuti; nihil enim aliud est virtus quam recta ratio. Nunc ipse custodis dolorem tuum; sed custodienti quoque elabitur, eoque citius quo est acrior desinit. Potentius autem est ac pretiosius quod facit, quod est deus, quam materia patiens dei. Eso solo sirve para retrasar la muerte. [50] Eadem ratione fit, scio, ut aliquis felicitatem bene et ut calamitatem fortiter ferat. Seneca, Ad Lucilium Epistulae Morales, 7, [67] Seneca Lucilio suo salutem <<< >>> [69] Seneca Lucilio suo salutem: show dictionary links (v2.p.44) [68] Seneca Lucilio suo salutem [1] Consilio tuo accedo; absconde te in otio. Quid accedere perfecto potest? La lucha termina por el hierro o por el fuego, y la suerte de los combatientes es siempre la muerte. Epístola séptima de las Epístolas Morales a Lucilio. [9] Non est quod proficiendi causa venire ad me velis. Übersetzungen ⺠Seneca Minor ⺠Epistulae morales ad Lucilium (I) (1) ⺠007. [8] Quinque ergo causae sunt, ut Plato dicit: id ex quo, id a quo, id in quo, id ad quod, id propter quod; novissime id quod ex his est. [11] Haec quae ab Aristotele et Platone ponitur turba causarum aut nimium multa aut nimium pauca comprendit. In utraque enim quod fit aeque recte fit, aeque prudenter, aeque honeste; ergo aequalia sunt bona, ultra quae nec hic potest se melius in hoc gaudio gerere nec ille melius in illis cruciatibus; duo autem quibus nihil fieri melius potest paria sunt. Ponant motum: nihil sine hoc nec fit nec perit; nulla sine motu ars, nulla mutatio est. Consilia enim rebus aptantur; res nostrae feruntur, immo volvuntur; ergo consilium nasci sub diem debet.